Απόδημος ο Έλλην

Πολύ παραπονεμένο το τελευταίο γράμμα σου.
Σας έχει παρατημένους, λες, η μάνα σας πατρίδα.

Δέκα χρόνια πεθαμένος ο πατέρας σου
καντήλι από το χέρι σου δεν είδε.
Για τη μάνα σου να μη φοβάσαι,
εκείνη δεν ξεχνάει.
Εσύ θέλει να τη θυμηθείς.
Το ‘χει καημό να δει τον έγγονά της.
Να τον πάρει στο γόνα, λέει, κι ας πεθάνει.

Ο Σύλλογος μαζεύει παλιοπράματα
- θα κάνουν λαογραφικό.
Δώσαμε τη ρόκα της γιαγιάς σου.

Δε βαριέσαι! Ποιος θυμάται τη γριά
και ποιος τη ρόκα της….

Το κτήμα πουλήθηκε όπως παρήγγειλες.
Στη θέση του σπιτιού θα μπει ξενοδοχείο.
Μα ποιος το θυμάται τούτο το νησί;

Για την πατρίδα δεν ξέρω να σου πω,
αυτά είναι ζητήματα δικά σας.

Για ό,τι άλλο θέλεις γράψε.

Άλφα

Κι έτσι τελείωσα-
κι έτσι τελειώσαμε.
Δεν το κατάλαβα το πώς
- μη με ρωτήσεις...

Από μια σπόντα
ένα τίναγμα αγάπης γιοματάρι
που δε θελήσαμε να το κρατήσουμε στον ώμο

...ή από μια δαγκωματιά φιδιού
σ' ενός μας κόρφο;

Δεν το μπορώ να σ' αγαπώ και να μη φταίω
-δεν το μπορώ να σ αγαπώ...

Έτσι τελειώσαμε-
ο κόσμος όλος γκρίζος για να μοιάζω,
κι όπως φωτίζω την ψυχή σου σκοτεινιάζω.

΄Ατιτλο

Η ουσία βράστηκε σιρόπι δεόντως περιχυμένου μπακλαβά
Η γωνία το εμβλημά μας!!!
Κάνεις να την δαγκώσεις και πασαλίβεσαι...
Ηρθε κι η Κουλτούρα
να κανει καριέρα στο παλκοσένικο τραγουδώντας τσιφτετέλια
Για περαστεεεεε!!!

Κι όμως η μόδα δεν ειναι αυτοσκοπός
–αλλάξανε τα πλάνα της.
‘Εχει γινει κονσοματζού στην εθνική και τα μαζεύει...
Ας όψεται ο εφευρέτης της σόμπας πού ‘φτιαξε το μπουρί.

«Το χαβαλέ δεν είναι μόνο φασαρία»
Ούτε το Χίλτον εγινε φοιτητική εστία
αλλά δεν το παρατήρησε κανείς...

Μπαγάσα ανθρωπάκο
Έκανες τη χολή σου άρωμα και την πουλάς τοις μετρητοίς!!!!

...ΚΙ ΟΜΩΣ ΚΑΠΟΤΕ ΞΗΜΕΡΩΝΕΙ...