Αποτυπώματα

Αφήνουνε οι άνθρωποι
πράματα σωρό.
Αγάπες, θύμησες, αγγίγματα,
αλλά κυρίως αποτυπώματα.

Αόρατα αμέτρητα
στους τοίχους, στα βιβλία, στον αέρα.

Γίνονται σκόνη οι καρδιές
τα δάχτυλα τ' αχείλι,
μα ο λόγος η κραυγή ο ανασασμός,
αποτυπώματα αόρατα,
περιπλανώνται στον ίδιο τόπο τους
χρόνια και χρόνια.

Κάποτε σου μιλάνε,
σου γνέφουνε να 'ρθεις να τα πείτε.
'Αλλοτε πετάγονται μπροστά σου ξάφνου
και σε δαγκάνουν
στον ώμο στο στήθος στη φωνή.

Τη νύχτα όλα μαζί,
λευκή ηλεκτρική βουή,
ιχνογραφίζουν τη ζωή μας.
Ζυγιάζουν το περασμένο βιος.

Χίλια πράματα αφήνουν πίσω οι άνθρωποι,
κυρίως βουή.