Απόδημος ο Έλλην

Πολύ παραπονεμένο το τελευταίο γράμμα σου.
Σας έχει παρατημένους, λες, η μάνα σας πατρίδα.

Δέκα χρόνια πεθαμένος ο πατέρας σου
καντήλι από το χέρι σου δεν είδε.
Για τη μάνα σου να μη φοβάσαι,
εκείνη δεν ξεχνάει.
Εσύ θέλει να τη θυμηθείς.
Το ‘χει καημό να δει τον έγγονά της.
Να τον πάρει στο γόνα, λέει, κι ας πεθάνει.

Ο Σύλλογος μαζεύει παλιοπράματα
- θα κάνουν λαογραφικό.
Δώσαμε τη ρόκα της γιαγιάς σου.

Δε βαριέσαι! Ποιος θυμάται τη γριά
και ποιος τη ρόκα της….

Το κτήμα πουλήθηκε όπως παρήγγειλες.
Στη θέση του σπιτιού θα μπει ξενοδοχείο.
Μα ποιος το θυμάται τούτο το νησί;

Για την πατρίδα δεν ξέρω να σου πω,
αυτά είναι ζητήματα δικά σας.

Για ό,τι άλλο θέλεις γράψε.