Πάνω στο ποίημα 33 Στροφές του Αλέξη Σταμάτη
33 στροφές γυρίζω
και ηχώ το φιλί σου ένα κοκκάλινο σμάλτο
Η πλάι μου ανάσα η πιο βαθιά
ανοίγει θρύψαλα το σώμα
και στάζει κάπου χούφτες νιότη.
Μεμιάς η ηλικία φανερώνεται
και φωτιά, πολλή φωτιά...
Ψυχής απόπλους ένα κατακαλόκαιρο.
33 ζεϊμπέκικες στροφές
και μια δεκαετία απωλεσθείσα
να ταράζει το βαλτωμένο μου
Ανάστατα τα χάδια στροβιλίζουν το μυαλό
Ανάστατα τα μάτια- απ'τον πάτο της εικόνας
22 χρονιές με σημαδεύουν
Η πλαγινή σου ανάγκη
βελόνα στροφομέτρησης
δαγκώνει το λαιμό της λογικής...
...ΚΙ ΟΜΩΣ ΚΑΠΟΤΕ ΞΗΜΕΡΩΝΕΙ...
6 comments:
Ωραία να `ναι
προχωρημένο μαύρο καλοκαίρι
κι οι γειτονιές να σωπαίνουν
όλα όσο μπορούν
τα ιδρωμένα μωρά των χωρισμών
τα αυτονομημένα
να `χει κανείς δική του
την αλάνα της ησυχίας
να κυνηγάει από ξαρχής
το χρονοβόρο αίσθημα
σε μιαν απόσταση ασφαλείας
εξ επαφής
δίχως έναν αναδρομικό σουγιά
για αυτοπροστασία
sok 22.08.06
Καλό ξημέρωμα
Όλο γυρίζεις κι όλο πιάνεσαι
από χέρια ζαλισμένων εικόνων.
Χάνεσαι από δεξιά μου,
εμφανίζεσαι από αριστερά μου.
Γίνεσαι δείκτης στιγμών,
δείκτης εποχών και διαθέσεων,
ένας δίσκος με ρεμπέτικα
χωρισμένος σε αόρατα διαστήματα
πότε του φόβου,
πότε του θράσους.
Θέλω και δε θέλω
να κλείσω τα μάτια μου
μπροστά σου.
Καλή σου νύχτα
Θοδωρής
Χαιρετώ σε Ναταλία .
...Ψυχής απόπλους ένα κατακαλόκαιρο...
Καλά ταξίδια να'χεις .
:)))
Από τον "ύμνο στην ομορφιά"
του Μποντλαιρ
Κρύβεις βαθεία στα μάτια σου ανατολή και δύση
σκορπάς αρώματα σαν μια βραδιά θυελλική
το φίλημα σου φίλτρο είναι ,το στόμα μόσχου βρύση,
που κάνουν τον ήρωα άναντρο κι αντρείο το παιδί.
---------------------------------------
Σειρήνα ή Άγγελος; Θεός ή Σατανάς μπροστά μου;
Ω τι με νοιάζει ,αφου μ'αυτήν τη ναιροδοματιά, κάνεις- Ω Φως, Ρυθμέ ,Ευωδία, μόνη βασίλισσα μου!-
....τη γη ποιο ωραία και τη στιγμή λιγότερο βαριά;
σ' ευχαριστώ... κι ας μην τον αξίζω τον Μπωντλαιρ σου....
Post a Comment