Στιγμιότυπο ... μετά θάνατον

Όταν σ’άφησα να φύγεις,
όταν σ’έστειλα να πεθάνεις δηλαδή,
δεν τό ‘ξερα.
-Ποιός τα φάνταζεται τέτοια πράμματα;

Σου είχα μασουλήσει κάτι μισο-κουβέντες,
δικαιολογίες για να πας κι ας μην ήθελες.

Θυμάμαι καθαρά-
Σού φόρεσα το κόκκινο μακώ σου με το δράκο,
και σε φοβέρισα να ‘σαι καλό παιδί.

Σε φίλησα στα βιαστικά μάλλον;
-Είχατε αργήσει. Πρέπει κάτι να μου ζήτησες.

Δεν θυμάμαι να σου είπα πόσο σ’αγαπώ,
Δεν είπα και πολλά-

για κάτι ασήμαντο λογόφερνα με τον πατέρα σου.

...ΚΙ ΟΜΩΣ ΚΑΠΟΤΕ ΞΗΜΕΡΩΝΕΙ...