Άνοιξα το παράθυρο
διψώντας αφορμή ανάσας.
Τριγύρω μια συντριπτική απεραντοσύνη
όλη τακτική, τελική και ξένη.
Ούτε μια σπασμένη γλάστρα.
Ούτε μια λυτρωτική μουντζούρα.
Αγανάκτηση ανέλπιδη˙
σκηνώματος κλειστού σε μπουμπουνιέρα.
Ευτυχώς εβρέθη καγκελόπορτα!

...ΚΙ ΟΜΩΣ ΚΑΠΟΤΕ ΞΗΜΕΡΩΝΕΙ...