Της πατρίδας μου

Της πατρίδας μου η σημαία
έχει χρώμα γαλανό.
Της πατρίδας μου η σημαία
πάντα κρέμεται ακμαία
από αιμόφυρτο σταυρό.
Της πατρίδας μου η σημαία
έχει χρώμα γαλανό.

Της πατρίδας μου το πάθος
ένας τολμηρός αφρός.
Της πατρίδας μου το πάθος
συγκεντρώθηκε από λάθος
στου ανέμου το "εμπρός!"
Της πατρίδας μου το πάθος
ένας τολμηρός αφρός.

Της πατρίδας το καράβι
είν' της λευτεριάς ο Μίδας.
Της πατρίδας το καράβι
που κουρσέψαμε οι σκλάβοι
ακυβέρνητοι ελπίδας.
Της πατρίδας το καράβι
είν' της λευτεριάς ο Μίδας.

Της πατρίδας μου η σημαία
νεκροσέντονο θαρρώ.
Της πατρίδας μου η σημαία
πόσο θα ταίριαζε ωραία
στης κηδείας τον χορό.
Της πατρίδας μου η σημαία
νεκροσέντονο θαρρώ.

Μα της πατρίδας η αγάπη
σε πονά σαν την πετάς.
Μα της πατρίδας η αγάπη
κρύβεται χέρσα στο χωράφι
κι όχι πια στο "επί τάς".
Μα της πατρίδας η αγάπη
σε πονά σαν την πετάς.

No comments:


...ΚΙ ΟΜΩΣ ΚΑΠΟΤΕ ΞΗΜΕΡΩΝΕΙ...