Για τον Βασίλη.
Ο ποιητής Βασίλειος,
ενώπιον ολομελούς της Ακαδημίας,
ευκόλως απαρνήθηκε
της δόξης την πορφύρα.
Ήξερε βέβαια
που ήταν άδεια αυτά τα λόγια.
Πολύ εύκολα βρίσκονταν
οι πορφύρες και οι δάφνες
σ'αυτή την ακαδημία
αν το επιθυμούσε.

...ΚΙ ΟΜΩΣ ΚΑΠΟΤΕ ΞΗΜΕΡΩΝΕΙ...
5 comments:
Το κάππα
δεν μου είχε προσδιορίσει
τη σωστή κατεύθυνση
Πλαγίως έφυγα
επέστρεψα
Το αιωρούμενο όλως τυχαίως
τώρα είν` εδώ
ενσαρκωμένο
με την άνευ όρων αποδοχή
Καλησπέρα Ναταλία
Σωκράτης
Καλησπέρα, Ναταλία
Τυχαίως ήλθον,
ηυρέθην επί του παρόντος
Εις ουδόλως τυχαίους στίχους
και είχον έτοιμον το ναι του ναι
την συγκατάβασιν
στην προτομήν
του σπάνιου ήθους
Διότι εντός μου - τώρα βλέπω -
λόγω αρχής
υπήρχε θέσις εξαρχής
Καλώς ήρθες,
με τιμάς.
Σ'ευχαριστώ και το μετράω...
Πολύ ωραίο το ποίημα όπως έγραψα και στο παρελθόν. Ο ποιητής Βασίλειος Διδάσκει.
Βολκώφ
Post a Comment