Domestic Violence

Είμαι μια καρικατούρα ξεφτίλα
Φανοστάτης με σπασμένο το τζάμι
μέσα υπόγειο κελί μες στο σκατό και τη βρώμα
το σκυλί να λυσσάει και να σκίζει τα πάντα
Σικίνου και Φωκίωνος γωνία
λίγο πριν τα χαράματα

Είμαι μια σκύλα γεννημένη
πετσί και κόκκαλο ξεφτισμένη
ματωμένη ως το μεδούλι
με τα λύσσακά μου φαγωμένα
όρθια να κλαίω έξω στο δρόμο
Σαββάτο βράδυ να χαχανίζουν οι περαστικοί
και να μαζεύονται τριγύρω
κι άλλα σκυλιά για συμπαράσταση

Είμαι μια κακομοίρα χαζή
κρυμμένη κατ’ απ’ το τραπέζι
με το κουζινομάχαιρο στο χέρι
-άκυρο γιατί μόνο να πέσει θα τ’ αφήσω-
να φοβάμαι και να κυλιέμαι χάμω σα σκουλίκι
και να τρέμω

Αλλά όχι γι’ αυτά. Ξεφτίλα σκύλα και χαζή
είμαι γιατί πάλι θα βγάλω μόνη μου τα μάτια μου
δε βαριέσαι θα πω/ δεν πειράζει/ έφταιξα κι εγώ
θα ρίξω το κεφάλι θα πατήσω την ψυχή με τα τακούνια
Τετάρτη με ψιλόβροχο
και πουτάνα πεζοδρόμιου Σόλωνος θα σηκώσω τα πόδια
και θα στηθώ όπως μου πρέπει ανάσκελα
να μου τρίψει κάποιος λίγο την κοιλιά
να κοιμηθώ για να μη νιώθω
και να με ξ ε κ ά ν ε ι.