Χαμένου Χρόνου

Aγαπητό μου υποσυνείδητο,
εσύ που τόσες με θρέφεις απουσίες
γιατί ποτέ σου δεν με γλύτωσες
από μια επερχόμενη απώλεια;

Αφού το βλέπεις πρωτύτερα
πώς κάποιες συνθήκες
μπορούν να οδηγούν
μόνο σε θάνατο.

6 comments:

Anonymous said...

Καλός ρυθμός. (Με κλώτσησε λίγο στο "πρωτύτερα" στην απαγγελία, όχι απαραίτητα στην ανάγνωση...)

keep walking

Anonymous said...

Μέσα μας χορεύουν πάντα οι απουσίες, αφήνοντας μια εκκωφαντική σιωπή να τριγυρνά κάτω απ’ τα βλέφαρα π’ ανοίγουν κλείνουν μέχρι ν’ αναβλύσει το δάκρυ…

tsalimi said...
This comment has been removed by the author.
tsalimi said...

Ένα καλησπέρα, πέρασα να πω.
Σε είδα στο Ποιείν και μ’ έρεσε η γραφή σου.

tsalimi said...

άρεσε,

βεβαίως, βεβαίως.

Ναταλια Καππα said...

@χαμενος

Ναι,
κι εμένα με κλωτσάει το "πρωτύτερα" και στην ανάγνωση όσο και στην πράξη. Το έβαλα γιατί ενός "πιο πριν" ακριβώς γιατί κλωτσάει. Γιατί απ' όλα αυτό μου δίνει μια στο στομάχι και με πετάει κάτω- ότι υποψιάζομαι την καταστροφή και δεν κάνω τίποτε να γλυτώσω.

Δεν έκανα καλά, ε? Αν το άλλαζες εσύ τί θα το έκανες?


...ΚΙ ΟΜΩΣ ΚΑΠΟΤΕ ΞΗΜΕΡΩΝΕΙ...