Έτσι είν' οι έρωτες έχουν βάθος, τρυφερότητα, αιωνιότητα για λίγο.
Ύστερα έρχεται η καληνύχτα τα δάκρυα, ο πόνος, η δίψα για περισσότερο.
Τότε βλέπεις τί σημαίνει "εκ βαθέων".
10 comments:
Anonymous
said...
Δε θα μάθουμε ποτέ με πόση δύναμη ριζώνουν στα εντός μας οι έρωτες. Αλίμονο στον ψεύτη που θα πει γνωρίζω. Το αιώνιο στον έρωτα είναι το άνοιγμα το κλείσιμο των ματιών. Τούτο το άνοιγμα κλείσιμο των ματιών που διαρκεί μία στιγμή και μια ζωή ολόκληρη.
Γράφεις πολύ όμορφα Ναταλία και μη το "μετανιώνεις"
χαχαχα!!! ΟΚ Γιάννη, αφού το λες εσύ, δε μετανιώνω! Νά 'σαι καλά σ'ευχαριστώ πολύ.
Το πηλίκο από 'ερωτες που κρατούν για πάντα στη δικήμου τη ζω'η είναι μείον αγαπητέ- μόνο οι πόνοι τους μένουν. Αλλά, θα πεις, τίποτε δεν τελειώνει ώσπου να τελειώσει κι απουσία του. Είναι κι αυτό μια κάποια αιωνιότητα φαντάζομαι... Οποία απογοητευσις του παιδικού ρομαντισμού μου!
Εφήμερα κοιτάγματα κάνει ο χρόνος, όπως οι υποσχέσεις του. Αμέτρητα τα μείον, οι απουσίες καθώς συναθροίζονται στη γωνιά του δωματίου της μνήμης δημιουργούν μικρές μαύρες τρύπες ναρκοθετώντας έτσι τον χώρο τους. Ρομαντισμός δίχως λύπη, γλυκιά μου, δεν υπήρξε ποτέ…
Τώρα που το είδα έχει σχεδόν βραδιάσει...Αναγκαστικά θα σου πω μια "καλησπέρα" με μεγάλη εκτίμηση.Ίσως να ναι πιο καλή η ώρα.Μήπως τώρα που το είδα δω & γω τα πράγματα καλύτερα & όντως "εκ βαθέων"...Χάρηκα που σε ξαναδιάβασα! Να σαι καλά & καλό βράδυ!
10 comments:
Δε θα μάθουμε ποτέ με πόση δύναμη ριζώνουν στα εντός μας οι έρωτες.
Αλίμονο στον ψεύτη που θα πει γνωρίζω.
Το αιώνιο στον έρωτα είναι το άνοιγμα το κλείσιμο των ματιών.
Τούτο το άνοιγμα κλείσιμο των ματιών που διαρκεί μία στιγμή και μια ζωή ολόκληρη.
Γράφεις πολύ όμορφα Ναταλία και μη το "μετανιώνεις"
χαχαχα!!!
ΟΚ Γιάννη, αφού το λες εσύ, δε μετανιώνω! Νά 'σαι καλά σ'ευχαριστώ πολύ.
Το πηλίκο από 'ερωτες που κρατούν για πάντα στη δικήμου τη ζω'η είναι μείον αγαπητέ- μόνο οι πόνοι τους μένουν. Αλλά, θα πεις, τίποτε δεν τελειώνει ώσπου να τελειώσει κι απουσία του. Είναι κι αυτό μια κάποια αιωνιότητα φαντάζομαι... Οποία απογοητευσις του παιδικού ρομαντισμού μου!
Εφήμερα κοιτάγματα κάνει ο χρόνος, όπως οι υποσχέσεις του.
Αμέτρητα τα μείον, οι απουσίες καθώς συναθροίζονται στη γωνιά του δωματίου της μνήμης δημιουργούν μικρές μαύρες τρύπες ναρκοθετώντας έτσι τον χώρο τους.
Ρομαντισμός δίχως λύπη, γλυκιά μου, δεν υπήρξε ποτέ…
Βύθισμα είναι ο έρως;
Πολυ ουσια σε λιγα λογια που οσο κι αν μοιαζουν υποκειμενικα
τελικα δεν ειναι
Καλημερα
Την καλησπέρα μου!
Τέρμα οι αγένειές μου, Ναταλία,
σήμερα δεν έχει στιχάκι... ;)
@ ήχος
οι ρομαντισμοί της ενήλικης ζωής είναι άλλα κόλπα από τους παιδικούς όμως...
@αντώνης
όχι ολοσδιώλου- αλλά καλύτερα να πάει φούντο παρά να το λιώσει η σκουριά υποψιάζομαι
@whrathchild
ευχαριστώ αλλά υπερβάλλεις.... είναι μόνο μια οπτική κι όχι και πολύ καλοειπωμένη
@βοριάς
γειά σου ρε θώδωρα μάγκα! -επίσης άνευ στίχου, ε? ;)))))
Τώρα που το είδα έχει σχεδόν βραδιάσει...Αναγκαστικά θα σου πω μια "καλησπέρα" με μεγάλη εκτίμηση.Ίσως να ναι πιο καλή η ώρα.Μήπως τώρα που το είδα δω & γω τα πράγματα καλύτερα & όντως "εκ βαθέων"...Χάρηκα που σε ξαναδιάβασα! Να σαι καλά & καλό βράδυ!
epitelous kati telio mprabo ipoklinomai se auto
Post a Comment