Μάιος 2007

Εμένα η πατρίδα μου,

ξεκινάει απ' τα πέτρινα σκαλιά δημοτικού
κι ως το χαγιάτι σου δραχμές τριάντα και μια ηλιαχτίδα απόσταση.
Κραυγή τριγωνική κατά το βάθος, ευγνωμοσύνης ή εκδίκησης δεν ξέρω.
Μόνο χορδές παντού/ σπασμένες μουσικές/ ιλλίγγου αγγίγματα,
πέφτουν παραπατώντας πάνω σ' αλαλλαγμούς φυγόκεντρης απώλειας.

Μια γούβα πράσινο νεράκι η πατρίδα μου εξατμίστηκε.

4 comments:

ector p said...
This comment has been removed by the author.
smokecolumn said...

Μιά ηλιαχτίδα απόσταση και τριγωνομετρία των ήχων. Ιλιγγιώντας στον ιστό της πατρίδας.

ioeu said...

Γεια σου, ρε Ναταλία απ' την Αγγλία, με ή άνευ ωδικού...
Τα σέβη μου τα έχεις...έτσι κι αλλιώς!

Anonymous said...

klemeno apo gogou athlio se aksia piitikotita ligi filia


...ΚΙ ΟΜΩΣ ΚΑΠΟΤΕ ΞΗΜΕΡΩΝΕΙ...