Έγινε διάσημος με πέντε φόνους. Πέντε ιερόδουλες στους δρόμους του Λονδίνου κι όλη η Ευρώπη ξεσηκώθηκε. Σήμερα ούτε μονόστηλο στην Καθημερινή δεν θα κατάφερνε.
Ποίημα, ξεφύσημα: άψογο. Μια φυσσαλίδα έμπνευσης που μοιάζει να μπορεί να έρχεται από οποιοδήποτε πνευμόνι μα που έχει το αίμα και τη ζεστασιά τη δική σου. Συγχαρητήρια.
Σε μια λογοτεχνική αναπαράσταση (ή μήπως και στην πραγματικότητα;) την βλέπει βέβαια την κατάληξη και ο ίδιος ο δολοφόνος, ως όραμα του μέλλοντος: "Your days were born in blood and fires, whereof in you I may not see the meanest spark. Your past is pain and iron [...] You have not souls. With you I am alone."
32 νεκροί στο πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια και 26 τραυματίες. Ενάμιση μήνα μετά κ ούτε ένα μονόστηλο στη καθημερινή δεν έχει. Ποιός Τζάκ μου λες... Ζήτω η πρόοδος;
Hell O Natalie, This is Apostolos, this is what's left of me this morning. Προσπαθώ να μαζέψω τις σκέψεις μου και να τις κατευθύνω προς μια κατεύθυνση μα... μάταια νομίζω. Όσο για τον Τζακ, πιστεύω ότι τον υποτιμάς. Η γνώμη μου είναι ότι το Αλτερ θα έκανε ένα εκτενέστατο θέμα με εκατομμύρια παράθυρα να λένε ταυτόχρονα τη γνώμη τους χωρίς καμιά ενόχληση από τους μεντεσέδες. Αργότερα ίσως κατάφερνε να εντυπωσιαστεί και κάποιος προοδευτικός σκηνοθέτης γυρίζοντας ταινιούλα με το θέμα αυτό για να δείξει άλλο ένα από τα προβλήματα του μικρού μας τόπου. Αχ, δε συγκίνησις, δε άγκονι, δε πέην.
Ωραίο ήταν το καφεδάκι, ιδιαίτερα το απόσμενο της κατάστασης. Να το επαναλάβουμε λίαν συντόμως. Φιλιά!
Παιδάκια το ποιήμα είναι ψιλομάπα- το τραγούδι φτωχό και το θέμα όχι και τόσο αξιόλογο- ψιλή δημοσιογραφία- μην τρελαινόμαστε. Οκ τ'ανέβασα γιατί μπορώ. Δεν είναι περιοδικό το στέκι και δεν αγχώνομαι για τύπου δημοσιεύσεις. Όπως σωστά κι ο μπαρμπα ανώνυμος είναι μάλλον για τον πούτσο- σχολιάκι απλά. Αλλά ποιός είπε ότι όλα όσα γράφω πρέπει να είναι αξιόλογα και τεράστια; Δεν θέλω να γίνω ο ποιητοχαλίφης. Ούτε περιμένω να γράψουν για 'μένα οι κριτικοί ότι δημιούργησα το νέο Άξιον Εστί. Χέστηκα. Δεν είμαι ποιητής- τί να κάνεις;
17 comments:
Σ' ευχαριστώ φίλε- ο τελευταίος ήταν μάπα κι αχρείαστος- τον ξήλωσα.
:)
Ποίημα, ξεφύσημα: άψογο.
Μια φυσσαλίδα έμπνευσης που μοιάζει να μπορεί να έρχεται από οποιοδήποτε πνευμόνι μα που έχει το αίμα και τη ζεστασιά τη δική σου. Συγχαρητήρια.
Τόσο πολύ στένεψε η ζωή μας!
Μήτε κ’ οι δολοφόνοι χωράνε…
κυρία μου, έχετε ξεφύγει...γοητευτικά!!!
Σε μια λογοτεχνική αναπαράσταση (ή μήπως και στην πραγματικότητα;) την βλέπει βέβαια την κατάληξη και ο ίδιος ο δολοφόνος, ως όραμα του μέλλοντος:
"Your days were born in blood and fires, whereof in you I may not see the meanest spark. Your past is pain and iron [...] You have not souls. With you I am alone."
gtp kai 3 lol diladi an einai auto piisi
" το ξέχασες
στις πιο κλειστές στιγμές πνίγομαι από ανθρώπους
και είσαι εκεί
δίχως σχοινί
τι θ` απογίνω πισθάγκωνος..."
Διάγνωση·
στους ίδιους δρόμους,
τα βήματα, μετά από χρόνια
δεν έχουνε το ίδιο βάρος.
Κάποτε οι δρόμοι χαλούσαν
από τους χτύπους
της καρδιάς.
κάτι από natural born killers μου έφερε
ναι κάπως έτσι
ακούγετε σαν κόκκινο τηλέφωνο με στρογγυλό καδράν και κερματοδέκτη
Δεν τα λες καλά. Ο Τζακ είναι εδώ, μόνο που δεν λέγεται Τζακ πια και δεν σκοτώνει πόρνες. Και τα εξώφυλλα στις Καθημερινές τα έχει για ψωμοτύρι.
Καλύτρα Λονδίνο λέω εγώ. Εδώ που έφτασε το νήμα...
32 νεκροί στο πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια και 26 τραυματίες.
Ενάμιση μήνα μετά κ ούτε ένα μονόστηλο στη καθημερινή δεν έχει.
Ποιός Τζάκ μου λες...
Ζήτω η πρόοδος;
αυτός ο jack the jeeper... κι ο άλλος με το άλμπατρος!!!
(τους τραβάς πάντως, έχεις τον μαγνήτη)
@nyktipolos
και εσύ βάζεις τη σφραγίδα ,έ;
;)
Hell O Natalie, This is Apostolos, this is what's left of me this morning. Προσπαθώ να μαζέψω τις σκέψεις μου και να τις κατευθύνω προς μια κατεύθυνση μα... μάταια νομίζω. Όσο για τον Τζακ, πιστεύω ότι τον υποτιμάς. Η γνώμη μου είναι ότι το Αλτερ θα έκανε ένα εκτενέστατο θέμα με εκατομμύρια παράθυρα να λένε ταυτόχρονα τη γνώμη τους χωρίς καμιά ενόχληση από τους μεντεσέδες. Αργότερα ίσως κατάφερνε να εντυπωσιαστεί και κάποιος προοδευτικός σκηνοθέτης γυρίζοντας ταινιούλα με το θέμα αυτό για να δείξει άλλο ένα από τα προβλήματα του μικρού μας τόπου. Αχ, δε συγκίνησις, δε άγκονι, δε πέην.
Ωραίο ήταν το καφεδάκι, ιδιαίτερα το απόσμενο της κατάστασης. Να το επαναλάβουμε λίαν συντόμως. Φιλιά!
Παιδάκια το ποιήμα είναι ψιλομάπα- το τραγούδι φτωχό και το θέμα όχι και τόσο αξιόλογο- ψιλή δημοσιογραφία- μην τρελαινόμαστε. Οκ τ'ανέβασα γιατί μπορώ. Δεν είναι περιοδικό το στέκι και δεν αγχώνομαι για τύπου δημοσιεύσεις. Όπως σωστά κι ο μπαρμπα ανώνυμος είναι μάλλον για τον πούτσο- σχολιάκι απλά. Αλλά ποιός είπε ότι όλα όσα γράφω πρέπει να είναι αξιόλογα και τεράστια; Δεν θέλω να γίνω ο ποιητοχαλίφης. Ούτε περιμένω να γράψουν για 'μένα οι κριτικοί ότι δημιούργησα το νέο Άξιον Εστί. Χέστηκα. Δεν είμαι ποιητής- τί να κάνεις;
Post a Comment