Όσο σ' αγαπώ
θα σε πληγώνω.
Κι εσύ εμένα.
Κι αυτός.
Κι ο άλλος.
Είμαστε ανίκανοι ακόμη και γι' αγάπη.
Κάτι ξεχαρβαλωμένα μισόλογα
με το νόημα χαμένο στο κενό.
...ΚΙ ΟΜΩΣ ΚΑΠΟΤΕ ΞΗΜΕΡΩΝΕΙ...
skip to main |
skip to sidebar
...ΚΙ ΟΜΩΣ ΚΑΠΟΤΕ ΞΗΜΕΡΩΝΕΙ...
...ΚΙ ΟΜΩΣ ΚΑΠΟΤΕ ΞΗΜΕΡΩΝΕΙ...
10 comments:
το ν απλωνεις το χερι να νιωσεις αν ανασαινει δεν ειναι θρασος ειναι αγαπη ...ενα καρμικο συμπλεγμα που δυσκολα το εξηγεις με λεξεις αλλα υπαρχει ακομα και στις σταγονες που αγγιζεις .
Ειμαι σε μια θαλασσα χαμενη
Ιωαννα
(+ )
Θα σε πονώ
γιατί την τρυφερότητα μου κάποτε
φοβούμαι να σου δείξω
μη πνιγείς
κι άλλο από σ' ένα δε ζητώ
μονάχα μη με πνίξεις...
...κι ας το επιθυμώ.
Έτσι μας μάθαν την αγάπη
κ' είπαμε έπειτα
τον γιαλό στραβό...
Ιωάννα
πάντα υπάρχει ένας βράχος που δεν προσμένει επάνω του να πέσεις μα να κρατηθείς.
την άλλη φορά να κρατάς και μια ομπρέλα γιατί αντί για φύλλα μπορεί να βρέχει κορόμηλα...
(δεν πάμε καλά σου λέω!)
φυλλοροών νυκτιπόλος
Κάλλιο ν` αργεί
αρκεί
να μην ξηνερώνει στ` ασπρόμαυρο
όσοι δε γεύτηκαν μαύρο μέλι και νυκτόβια λουλούδια, δεν παραδόθηκαν στις παραινέσεις των ριζών τους, δεν αναβάπτισαν σκιές με όνομα χρήσεως προσωπικής
ας σιωπήσουν τώρα και για πάντα
Γεια σου, ρε Νυκτιπόλε μαγκίτη!
άσχετο
μαμά γερνάω!
είσθε καλεσμένη
σήμερα
malakia entelos ti einai auto moy les?
@ανώνυμος
τί να κάνουμε ρε φιλαράκο; Προσφέρει και πίπες το κατάστημα και μαλακίες άμα λάχει- τυχαίνει
Post a Comment