(-)

Όσο σ' αγαπώ
θα σε πληγώνω.
Κι εσύ εμένα.
Κι αυτός.
Κι ο άλλος.
Είμαστε ανίκανοι ακόμη και γι' αγάπη.
Κάτι ξεχαρβαλωμένα μισόλογα
με το νόημα χαμένο στο κενό.

10 comments:

Ιωαννα said...

το ν απλωνεις το χερι να νιωσεις αν ανασαινει δεν ειναι θρασος ειναι αγαπη ...ενα καρμικο συμπλεγμα που δυσκολα το εξηγεις με λεξεις αλλα υπαρχει ακομα και στις σταγονες που αγγιζεις .

Ειμαι σε μια θαλασσα χαμενη


Ιωαννα

(+ )

Anonymous said...

Θα σε πονώ
γιατί την τρυφερότητα μου κάποτε
φοβούμαι να σου δείξω
μη πνιγείς
κι άλλο από σ' ένα δε ζητώ
μονάχα μη με πνίξεις...
...κι ας το επιθυμώ.

Έτσι μας μάθαν την αγάπη
κ' είπαμε έπειτα
τον γιαλό στραβό...


Ιωάννα
πάντα υπάρχει ένας βράχος που δεν προσμένει επάνω του να πέσεις μα να κρατηθείς.

ector p said...
This comment has been removed by the author.
Anonymous said...

την άλλη φορά να κρατάς και μια ομπρέλα γιατί αντί για φύλλα μπορεί να βρέχει κορόμηλα...

(δεν πάμε καλά σου λέω!)


φυλλοροών νυκτιπόλος

Socrates Xenos said...

Κάλλιο ν` αργεί
αρκεί
να μην ξηνερώνει στ` ασπρόμαυρο

ιωάννα της λωραίνης said...

όσοι δε γεύτηκαν μαύρο μέλι και νυκτόβια λουλούδια, δεν παραδόθηκαν στις παραινέσεις των ριζών τους, δεν αναβάπτισαν σκιές με όνομα χρήσεως προσωπικής
ας σιωπήσουν τώρα και για πάντα

Ναταλια Καππα said...

Γεια σου, ρε Νυκτιπόλε μαγκίτη!

alektor said...

άσχετο

μαμά γερνάω!

είσθε καλεσμένη

σήμερα

Anonymous said...

malakia entelos ti einai auto moy les?

Ναταλια Καππα said...

@ανώνυμος

τί να κάνουμε ρε φιλαράκο; Προσφέρει και πίπες το κατάστημα και μαλακίες άμα λάχει- τυχαίνει


...ΚΙ ΟΜΩΣ ΚΑΠΟΤΕ ΞΗΜΕΡΩΝΕΙ...